رفتم کربلای معلا برای زیارت ولی امام حسین(ع) محل کار قبلیم رو از دست من نجات داد. بازم خیلی خوب شد، بازی برد-برد هست دیگه، از جانب امام حسین به کسی ضرر نمیرسه
هیچ دعای خاصی در حق خودم نکردم چون اساساً مشکلم و گره کارم رو نمیدونستم. فقط موقع وداع گریه کردم و گفتم: ای مولای من، هر جور خودت میدونی از خدا بخواه نجاتم بده.
هشدار برای والدین: محتوای این وبلاگ برای افراد زیر ۲۲ سال مناسب نمیباشد/ هر کسی از ظن خود شد یار من، وظیفهی من اشاعهی ظن حق هست شما خواه پند گیر خواه ملال، اگه بخواهی نخواهی من خدا را خواهم، شمای نوعی هر جور دوست داری به تناسب و فراخور سایز ذهنت و تیپ شخصیتت میتونی اسم و آدرس این وبلاگ(jegh-jeghe.blogfa.com) رو صدا بزنی، هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/از خودم راضی هستم ولی ازخودراضی نیستم/اگر میشد ادعا میکردم که هیچ ادعایی ندارم/یه راه حل دارم برای شمایی که میخوای تحریکم کنی که مطلب ناجور بنویسم: "یه کاری کن که احساس کنم که روزهای آخرم هست"/ بچهها مواظب باشییید.../ هر جام رو فشار بدند یه پست وبلاگ میزنه بیرون #برجام، #jaDoom، / گدازههای آتشفشان گاهی سرد میشن، پستهای این پیج هم گاهی خاموش میشن/ دشمن دارم شوخ و شنگ، شیر و پلنگ گاو(نر) نهنگ/منم مرد کهن/ منم منم کردن بعد از بحران چهل سالگی، اقتضای سن و سالمه/ متخصص در تولید ارهبادستگیره هستم/ من اگر از پس آدمکردن مجموعه سازمانم برنیام چطور میتونم ادعای جهانشمول داشته باشم؟