MYSELF

مثلاً راننده‌ی ایاب‌وذهاب قبلاً که ماشینش ریپ می‌زد به دروغ می‌گفت سوزن انژکتورش خرابه ولی الان به وضوح صدای پاش میاد که پشت سر هم روی پدال گاز میکوبه و زود برمیداره تا ماشین تکون بخوره و من از فرصت 45 دقیقه‌ای مسیر نتونم استفاده کنم و چیزی مطالعه کنم.

اهواز که زندگی می‌کردیم عرب و عجم می‌کردم. اراک که بودیم داهاتی و شهری می‌کردم و شیراز که اومدیم توی محل کار همش رسمی-شرکتی می‌کنم. کلاً آدم ناسازگاری هستم. ولی ماموریت دارم آدمها رو بسنجم.

123emtehanMiShe.ir

دلم می‌خواد بدونم اگر حضرت محمد(ص) کاری به کار جهالت اعراب نداشت و به قول جوانان دهه شصت سرش توی لاک خودش بود الان امثال مسترنوشت چه کاره بودند؟

حداقل به صورت غیرتخصصی(بدون دانستن متن عربی آیه و نام سوره) می‌دونم خداوند بر پیامبر اسلام منت گذاشته که وی را به خوش‌نامی در جهان معروف کرده و بنابراین شهرت به‌خودی‌خود چیز بدی نیست.

کارکردن در کنار من خیلی راحت، شیرین و دلچسبه. فقط کافیه پاتو روی پات بذاری و لم بدی و شروع به گزارش کارهای من کنی.

سخت‌ترین قسمت کار شما اینه که به دستور مافوق واکنش‌های مناسب رو اجرا کنی. مثلا وقتی یه حرف حق(که پیر و جوان نمیشناسه) میزنم سریع باید به من گوشزد کنی که "شما شنیده می‌شوید."

قابل پیش‌بینی هستید و ساده‌لوح

حاضرم کارهای بایگانی هم بر عهده بگیرم ولی با قوانین سلیقه‌ای جاری، رای دادگاه علیه یا له کسی صادر نکنم.

ولی به شرط اینکه از آب حوض کره بگیرید مثلا مثل منِ شگفت‌انگیزِ کرهرودی با آب حوض وضو بگیرید و جانماز آب نکشید.

درسته که کار، عار نیست ولی برعکس این گزاره هم صادق هست یعنی عار، کار نیست. یعنی بزرگ‌کردن دولت به بهانه‌های اشتغال‌زایی ولی با پارتی و زدوبند اشتباه هست.

یه احساس خبیث به من میگه سعدی(علیه الرحمه) برای اینکه کار نکنه خیلی مهارتهای کلامیش رو قوی کرده و حاضرجواب بوده و دستهای لطیف و نرمی هم داشته.

آره، بیش‌فعالم ولی به عنوان فعال فضای مجازی.

در این راه تنها تهمتی که برچسب نزده بودید ابتلا به اوتیسم بود که اونم از طریق نوتیفیکیشن اپ باد صبا(که بعداً رد پا و آثارش رو از وبسایتش و موبایلم پاک کردید) انجام دادید.

همیشه در مقابل سرآشپز، الیور توئیست بودم حتی اگر غذادهنده لازم نبوده از جیب خودش مایه بگذارد، مثلا رییس امور اداری که فقط کافیست نامه‌ی درخواست ناهار را تحویل بگیرد.

نتیجه عملی و نمود عینی امروز این پست: همه میدونن بهشت جایی نیست که آدم انقد بخوربخور کنه تا بترکه ولی بهشت اینها جایی هست که میتونن حرفشون رو بخورونن(آزادی بیان(امربه‌معروف و نهی‌عن‌المنکر) داشته باشن و بتونن دیگران رو سرزنش کنن)(چقد شبیه جهنم واقعی هست!)

دکترا که داشته باشی اگر تته پته کنی میگن لابد معادل فارسی، انگلیسی یا فرانسه میخواد بیان کنه ولی ذهنش خسته هست. در غیراینصورت اگر لیسانسه‌ی اهل مطالعه هم باشی و توپوق بزنی میگن سواد حرف‌زدن نداره.

[9/8, 4:28 PM] MahdiZK: یکی از فانتزیام اینه که برعکس مردم رفتار کنم مثلا دیشب که ماه‌گرفتگی بود ساعت ۹ 🌙 خواب بودم یا شب قدر بیدار نباشم یا الله ...
[9/8, 4:28 PM] MahdiZK: ابغ حجک و خف عقيمه

یکی از گزینه‌های روی میزم در زمانی که دولت رسماً اعلام ورشکستگی کرد اینه که نصاب ماهواره‌ی استارلینک بشم.

ممنون از میزی که متعلق به خداست

شما همکار گرامی؛ در صورت استفاده و استعمال این وبلاگ به عنوان روان‌درمانی، از مصرف قرص فکستوفلانین بی‌نیاز می‌شوید.

#از_نظر_روانی، #در_نمانی، #رواندرمانی

من پارتی ندارم، نفوذ در سیستم هم ندارم، ترکی و لری هم بلد نیستم. یه بار(از نظر سازمان شما) کار اشتباه انجام بدید و من که تخصص و علاقه‌م IT هست رو در رسته شغلی مرتبط با مدرک تحصیلیم(کسب و کار اینترنتی) به خدمت بگمارید. بلکه این همه مشکلاتی که با هم داریم حل بشه.

همه میدونن در این شرایط که هیچکس سر جای خودش نیست بازدهی سیستم بسیار پایین هست بیایید کارهایی که تا به حال انجام میدادیم نکنیم و کارهایی که نمی‌کردیم حالا انجام دهیم. انشاالله فرج حاصل بشه.

ولی من به عصبانیت و این خستگی شما می‌خندم چون به کسی امیددارم که شما یا در حال تکذیب و تمسخرش هستید یا اومدنش رو دور و بعید می‌دونید یا او را مثل همین قماش فعلی می‌دونید.

هر کاری از دستتون برمیاد انجام بدید(انواع شکنجه روحی و جسمی که بلدین، دادگاه، بیدادگاه، زندان، بایکوت در حلقه‌ی رندان، کم‌کردن حقوق، زیرآب‌زنی و...) تاییدات معنوی من از سمت دیگه هست، اگر او از من رویگردان بشه در لحظه نابودم و اگر مهر تایید او پای اعمالم باشه یک دنیا رو حریفم، شما که سهله.

سال ۱۳۷۶(اول دبیرستان که بودم) عقلم به مسائل و مصائب لینک زیر می‌رسید و چون به هورمون رشد دسترسی نداشتم سعی کردم نصف قدم زیرزمین باشه:
هک رشد

اینکه کسی حرفام رو نمی‌فهمه ولی مخاطب خاصم به انحاء و انواع راه‌ها و حربه‌های رنگارنگ(مخصوصاً قهوه‌ای) برای جلوگیری از وبلاگنویسیم دست میازه معلوم میشه آب رو ریختم جایی که میسوزه.

برادر من، خواهر من؛

دارم جلب توجه و خودنمایی می‌کنم که حواست برای حراست و حفاظت از من بیشتر جمع بشه. نه اینکه حواست رو پرت کنم. نه اینکه پیامهای "آی! مُچت رو تا دست!ه گرفتم" برای من در قسمت نوتیفیکیشن موبایلم بفرستی.

منافع من در منفعت جمع گره خورده و برای اینکه نگران منافع شخصی خودم باشم دیر شده.

در حکومت‌داری اگر قائم به قانون و انجام وظیفه‌ی قانونی باشیم دیگر لازم نیست نگران از بین رفتن شخص و به گور رفتن سلیقه‌ی شخصی وی باشیم.

مثلا در آمریکا نگرانی از اجیرشدن هیتمن برای ترور ترامپ بی‌معنی میشه.

به سازمان بگید برای چندرغاز حقوق کم‌شده‌‌ی من به عناوین مختلف(صدقه، کمک به کسب‌و‌کار‌های نوپا، کمک به کارآفرینی و اشتغال‌زایی، کمک به تولید ملی، گردش پول و سایر خرج‌های نتراشیده و نخراشیده) چاه ویل حفر نکنید عوضش وام‌های میلیاردی بلاعوض به آقازاده‌ها رو پس‌بگیرید. منم قول میدم کمتر وبسایت بسازم.

احتمال می‌دادم به دلیل اینکه بچگیام زیاد از بابام کتک خوردم الان لکنت زبون دارم و در نتیجه به وبلاگ‌نویسی برای حرف‌زدن بدون لکنت پناه آوردم. ولی امروز یه احتمال دیگه به نظرم رسید، اینکه شاید دو رگه(لر و ترک) هستم زبونم از ذهنم عقب می‌مونه.

ویرایش ساعت ۷:۵۵ بعدازظهر همان روز: با توجه به اینکه از زبان ترکی فقط کلمه آنا و از زبان لری فقط "ابرام‌کردن" رو بلدم و پدر و مادرم فقط زبان فارسی تهرانی و زبان انگلیسی به من آموزش دادن و تا دوم دبیرستان در میان دانش‌آموزان عرب اهوازی تحصیل کردم و همیشه درس عربی رو نمره‌ی ۲۰ میگرفتم الان هر قسمت از زبانم که مسئول تشخیص یک طعم(تلخی، شیرینی، ترشی، شوری، تندی) هست ساز خودش رو میزنه و من همون وبلاگنویسی رو ادامه بدم به صلاح خلق نزدیکتر هست.